Kiedy kończymy pracę u danego pracodawcy, bez względu na powód jej zakończenia, pracodawca musi wydać nam świadectwo pracy. Tym samym, idąc w drugą stronę, pracownik ma prawo żądać wydania od pracodawcy świadectwa pracy, jeśli ten dopełnił tego obowiązku. Dla dochodzenia wykonania tego obowiązku przez pracodawcę właściwy będzie pozew o wydanie świadectwa pracy. Zastanawiasz się kiedy pracownik ma prawo do otrzymania świadectwa pracy i jak napisać pozew o wydanie świadectwa pracy? Zatem ten artykuł jest właśnie dla Ciebie. Czym jest świadectwo pracy? Świadectwo pracy to dokument obrazujący w istocie przebieg naszego zatrudnienia u danego pracodawcy. Dowiedzieć się z niego można na przykład w jakim okresie byliśmy zatrudnieni i jakie stanowiska zajmowaliśmy. Jeśli pozostajemy w stosunku pracy i ulega on zakończeniu, pracodawca niezwłocznie, bez naszego wzywania, ma obowiązek wydać nam świadectwo pracy. Jeśli jednak mimo wystosowanej przez nas prośby wydania świadectwa, pracodawca milczy, bądź odmawia – możemy wnieść pozew o wydanie świadectwa pracy do sądu. Chcesz wiedzieć więcej o tym, czym jest świadectwo pracy i co powinno zawierać? Czytaj tutaj! Co powinien zawierać pozew o wydanie świadectwa pracy? Pozew jako pismo procesowe, musi przede wszystkim spełniać ogólne wymogi nakładane przez ustawę na wszelkie pisma procesowe. To znaczy zawierać: oznaczenie sądu (wraz z nazwą wydziału) do którego jest skierowany; oznaczenie stron (także numer PESEL w przypadku osób fizycznych lub numer KRS w przypadku osób prawnych) oraz ich adresów oznaczenie rodzaju pisma – „pozew o wydanie świadectwa pracy”; osnowę wniosku oraz dowody na poparcie przytoczonych okoliczności; podpis – koniecznie własnoręczny; wymienienie załączników – jeśli w pozwie powołujemy jakieś dowody, to należy je do niego dołączyć i wyszczególnić na dole pisma jako załączniki. Oprócz tego obowiązkowo do pozwu należy załączyć jego odpis dla strony przeciwnej wraz z kompletem załączników jakie dołączamy. W załączeniu wzór pozwu o wydanie świadectwa pracy! Zobacz jak powinien wyglądać. Ponadto pozew o wydanie świadectwa pracy musi zawierać: wskazanie o co wnosimy, czyli dokładne określenie naszego żądania – tj. wydanie świadectwa pracy. Jeśli przy okazji wnosimy także o zasądzenie odszkodowania – będzie to kolejne żądanie pozwu. W takim wypadku, wysokość dochodzonego odszkodowania będzie stanowiła wartość przedmiotu sporu – którą należy wpisać w pozwie. Jeśli jednak chodzi nam jedynie o to, by pracodawca wydał świadectwo – nie trzeba oznaczać wartości przedmiotu sporu. przytoczenie okoliczności faktycznych uzasadniających żądanie (oraz jeśli zajdzie taka potrzeba, także tych uzasadniających właściwość sądu) – w tym miejscu należy opisać naszą sytuację, przedstawić umowę na podstawie której świadczona była praca (i załączyć ją to pozwu), opisać po krótce kiedy zakończyliśmy pracę, u kogo i na jakim stanowisku. Wskazać, że mimo wezwania do wydania świadectwa pracodawca nie zajął żadnego stanowiska, bądź odmówił. informację, czy strony podjęły próbę mediacji lub innego pozasądowego sposobu rozwiązania sporu, a w przypadku gdy takich prób nie podjęto, wyjaśnienie przyczyn ich niepodjęcia – obowiązek ten najprościej wypełnić poprzez załączenie kopii wniosku o wydanie świadectwa pracy jaki uprzednio wysłaliśmy do powoda wraz z potwierdzeniem jego nadania, w razie gdyby pracodawca miał kwestionować nasze próby pozasądowego rozwiązania sporu. Generalnie wypełnienie tego obowiązku może ograniczyć się do wskazania, że pozwany nie był zainteresowany podjęciem próby ugodowego rozwiązania sporu, na dowód czego przedkładam kopie wniosku o wydanie świadectwa pracy nadanego do pozwanego dnia (…) wobec czego wniesienie pozwu stało się konieczne. Pracodawca wydał Ci świadectwo pracy, ale ma ono błędy? Żądasz sprostowana danych a pracodawca nie chce się na to zgodzić? Nic straconego – możesz wnieść pozew o sprostowanie świadectwa pracy! Spiesz się, masz na to tylko kilka dni … Dowiedz się jak napisać pozew o sprostowanie świadectwa pracy tutaj. Do jakiego sądu wnieść pozew o wydanie świadectwa pracy? Pozew o wydanie świadectwa pracy wnosi się do sądu rejonowego. Ustawa daje możliwość wyboru przez powoda sądu miejscowo właściwego dla jego sprawy. Dokładniej mówić, powód może wytoczyć powództwo o wydanie świadectwa pracy przed sąd właściwy dla: miejsca zamieszkania pozwanego, okręgu gdzie praca jest, była lub miała być wykonywana, lub okręgu gdzie znajduje się zakład pracy. Termin do wytoczenia powództwa o wydanie świadectwa pracy Roszczenie o wydanie świadectwa pracy przedawnia się z upływem 3 lat – oznacza to , że masz 3 lata na wniesienie pozwu o wydanie świadectwa pracy, począwszy od dnia, w którym pracodawca winien był je wydać. Ile zapłacę za pozew o wydanie świadectwa pracy? W sprawach pracowniczych pracownik jest zwolniony od ponoszenia kosztów procesu. Tym samym za wniesienie pozwu o wydanie świadectwa pracy nie będziesz musiał uiszczać żadnej opłaty. Ale, jeśli się okaże, że Twoje żądanie niezasadne, na przykład nie pozostajesz w stosunku pracy, a świadczona przez Ciebie praca oparta jest o umowę zlecenia, przegrasz. A to może wiązać się z koniecznością pokrycia, często niemałych, kosztów procesu. Dlatego żądając wydania świadectwa pracy koniecznie upewnij się, czy pracodawca miał obowiązek Ci je wydać! Więcej o obowiązku wydania świadectwa pracy przeczytasz tutaj. (link do artykułu o sprostowaniu świadectwa pracy) Odszkodowanie za niewydanie świadectwa pracy w terminie Jeżeli w związku z tym, że pracodawca nie wydał Ci świadectwa pracy w terminie poniosłeś szkodę, możesz żądać zapłaty odszkodowania. Żądanie zasądzenia odszkodowania może stanowić element – tj. jedno z żądań – pozwu o wydanie świadectwa pracy. Elementami warunkującymi zasadność żądania odszkodowania w takiej sytuacji są trzy elementy. Po pierwsze powstała szkoda. Po drugie Pracodawca nie wydał (lub względnie wydał nieprawidłowe, z błędami) świadectwo pracy. I po trzecie, najistotniejsze, musi istnieć związek przyczynowy między dwoma poprzednimi punktami. Mianowicie, by odszkodowanie faktycznie się pracownikowi (byłemu) należało, musi on ponieść szkodę, która spowodowana była ww. zachowaniem pracodawcy. Jako przykładowy związek przyczynowy można wyobrazić sobie sytuację, w której pracodawca mimo próśb pracownika nie wydał mu świadectwa pracy, przez co nowy potencjalny pracodawca nie zatrudnił pracownika, gdyż nie mógł on wykazać, że posiada doświadczenie konieczne na oferowane stanowisko. Ponadto trzeba pamiętać, że istnienie owego związku przyczynowego wykazać będzie musiał powód – czyli pracownik. Dla przykładu: Jan Nowak zakończył stosunek pracy nie otrzymał świadectwa pracy od byłego pracodawcy w firmie transportowej. Nowy pracodawcy, u którego miał zacząć pracę wymagał okazania świadectwa, celem zweryfikowania stażu pracy w tym zawodzie oraz samego faktu wykonywania pracy kierowcy. Poprzedni pracodawca mimo próśb nie wydał świadectwa, w związku z czym nowy pracodawca nie zatrudnił Jana Nowaka, oferując mu, że w razie uzyskania ww. świadectwa zatrudni go bez problemu w kolejnym miesiącu. Jan Nowak otrzymał oświadczenie pracodawcy na piśmie i może ono stanowić dowód w procesie. Oprócz tego może także powołać jako świadka nowego (potencjalnego) pracodawcę, na okoliczności opisane powyżej. Ten czas, w którym pracownik pozostaje bez zatrudnienia przez niewydanie świadectwa pracy w terminie, stanowić będzie wartość przedmiotu sporu w pozwie. Roszczenie o zapłatę odszkodowania, w związku z poniesioną przez niewydanie świadectwa pracy szkodą, może także stanowić przedmiot odrębnego powództwa -powództwa o zapłatę. Trzeba jednak pamiętać że roszczenie to przedawni się z upływem 3 lat od daty jego wymagalności. Pamiętaj także, że w sprawach z zakresu świadectwa pracy skarga kasacyjna jest niedopuszczalna! Pobierz wzór – Pozew o wydanie świadectwa pracy

Jak wskazuje art. 2 pkt. 5 ustawy o emeryturach pomostowych rekompensata stanowi odszkodowanie za utratę możliwości nabycia prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze dla osób, które nie nabędą prawa do emerytury pomostowej. Natomiast, na podstawie art. 21 ust. 1 i 2 ustawy o emeryturach pomostowych rekompensata przysługuje ubezpieczonemu, jeżeli ma okres pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 15 lat, lecz „przeszedł” na „zwykłą” emeryturę. Ile wynosi rekompensata za pracę w warunkach szkodliwych? Zastanawiasz się czy warto starać się o prawo do rekompensaty za pracę w warunkach szczególnych? Ile możesz zyskać? W jakiej formie otrzymasz dodatek do emerytury? Czy rekompensata jest jednorazowa? Istotny jest fakt, iż rekompensata nie jest wypłacana ubezpieczonemu, lecz stanowi dodatek do kapitału początkowego ustalanego na zasadach przewidzianych w art. 173 i 174 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Oznacza to, iż przyznanie rekompensaty powoduje powiększenie wartości kapitału początkowego ubezpieczonego i w konsekwencji wpływa na podwyższenie wysokości jego emerytury. Większość z dotychczas wypłacanych rekompensat wynosi 300 – 400 zł. Wobec powyższego niewątpliwie warto starać się o prawo do ich uzyskania. Świadczenie emerytalne może być bowiem wyższe nawet o 400 zł. Jeżeli jesteś ciekaw o ile wzrosła by Twoja emerytura możesz samodzielnie obliczyć dodatek do emerytury za pracę w warunkach szkodliwych za pomocą wskazówek zawartych na portalu a dokładniej: Jak obliczyć rekompensatę za pracę w szczególnych warunkach. Warto starać się o prawo do rekompensaty za pracę w warunkach szczególnych. Świadczenie emerytalne może być wyższe nawet o 400 zł Utraciłeś, w wyniku zmiany przepisów, możliwość uzyskania wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w warunkach szkodliwych? Chcesz podjąć starania o rekompensatę z ZUS, w formie dodatku do kapitału początkowego? Uważasz, że masz prawo do uzyskania wyższej emerytury? Warunkami są: osiągnięcie powszechnego wieku emerytalnego, utrata możliwości przejścia na tzw. wcześniejszą emeryturę w związku z wygaśnięciem po 31 grudnia 2008 r. – w stosunku do ubezpieczonych urodzonych po 3 grudnia 1948 r. a przed 1 stycznia 1969 r. – podstawy prawnej przewidującej takie uprawnienie, niespełnienie warunków uprawniających do emerytury pomostowej, posiadanie co najmniej 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, nieuzyskanie prawa do emerytury na podstawie przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS – czyli w „normalnym wieku”. Wobec powyżej wymienionych warunków do nabycia dodatku do emerytury za pracę w warunkach szkodliwych, w praktyce, największą trudność naszym klientom sprawia, poniekąd podstawowy warunek uzyskania rekompensaty, jakim jest ustalenie, że ubezpieczony pracował przez co najmniej 15 lat w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze. To jest, wykonywał taką pracę, która powoduje szybszą utratę zdolności do zarobkowania z uwagi na szczególne warunki lub szczególny charakter, a zatem umożliwiającą zakwalifikowanie jej pod którąś z pozycji wymienionych w wykazie A, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze ( nr 8, poz. 43 ze zm.) Pamiętać należy również, iż o możliwości wystąpienia warunków szczególnych decyduje praca faktycznie wykonywana, nie zaś nazwa stanowiska ujęta w świadectwie pacy, która może nie oddawać rodzaju i charakteru pracy rzeczywiście świadczonej. Tak też podnosił Sąd Najwyższy w wyroku z 8 czerwca 2011 r. (I UK 393/10). Ponadto, nie jest istotne, czy ta praca była świadczona w tzw. sektorze państwowym czy prywatnym. Znaczące jest natomiast, aby praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze była wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy (§ 2 ust. 1 ww. rozporządzenia). O możliwości wystąpienia warunków szczególnych decyduje praca faktycznie wykonywana, nie zaś nazwa stanowiska ujęta w świadectwie pacy Emerytura na zasadach ogólnych a rekompensata za pracę w warunkach szczególnych Wśród opisanych już na początku wpisu warunków przyznania dodatku do emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych można dostrzec, iż rekompensata nie przysługuje osobie, która nabyła prawo do emerytury na podstawie przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS na co wskazuje art. 21 ust. 2 ustawy. Niemniej jednak w orzecznictwie precyzuje się, że jedynie nabycie prawa do wcześniejszej emerytury stanowi przesłankę negatywną przyznania prawa do rekompensaty. Natomiast uzyskanie prawa do emerytury na zasadach ogólnych nie wpływa w żaden sposób na uprawnienia do rekompensaty. Tak też wskazywał Sąd Apelacyjny w Gdańsku w wyroku z 17 grudnia 2015 r. (III AUa 717/15). Wobec tego, prawa do rekompensaty nie pozbawia fakt, iż ubezpieczony nabył już uprawnienie do emerytury z FUS w podstawowym wieku emerytalnym. Bowiem skoro zgodnie z art. 23 ustawy rekompensata przyznawana jest w formie dodatku do kapitału początkowego, a w myśl art. 173 ustawy emerytalnej kapitał początkowy ustala się dla ubezpieczonych urodzonych po 31 grudnia 1948 r., za których były opłacane składki na ubezpieczenia społeczne przed 1 stycznia 1999 r., to warunek sformułowany w art. 21 ust. 2 ustawy o emeryturach pomostowych należy rozumieć w taki sposób, że rekompensata jest adresowana wyłącznie do ubezpieczonych objętych systemem emerytalnym zdefiniowanej składki, którzy przed osiągnieciem podstawowego wieku emerytalnego nie nabyli prawa do emerytury z FUS obliczonej według formuły zdefiniowanego świadczenia. Podobnie wskazywał Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z 14 grudnia 2015 r. (III AUa 1070/15). Zatem, jeżeli legitymujesz się 15 letnim stażem pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze oraz nie spełniałeś warunków do przyznania emerytury pomostowej, bez względu na to czy uzyskałeś prawo do emerytury na zasadach ogólnych przysługuje Ci rekompensata stanowiąca dodatek do emerytury za pracę w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze. Pamiętaj jednak, że Zakład Ubezpieczeń Społecznych ustala rekompensatę z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze nie wcześniej niż przy obliczaniu emerytury przysługującej po ukończeniu wieku emerytalnego. Bowiem z doświadczenia Kancelarii Radcy Prawnego Daniel Paul wynika, iż większość osób w przyszłości uprawnionych do rekompensaty popełnia ten sam błąd i składa o nią wniosek przed ukończeniem wieku emerytalnego. Skutkuje to wydaniem przez ZUS decyzji o odmowie przyznania rekompensaty. Podstawa prawna: ustawa z 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (tekst jedn. z 2015 r., poz. 965 ze zm.), ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( 1998 Nr 162 poz. 1118 ze zm.), Rozporządzenie Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze ( nr 8, poz. 43 ze zm.), wykaz A, stanowiący załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze ( nr 8, poz. 43 ze zm.) Autor: Radca prawny Daniel Paul

Zgodnie z art. 4 ustawy pomostowej prawo do emerytury pomostowej przysługuje pracownikowi, który spełnił łącznie następujące warunki: urodził się po 31 grudnia 1948 r.; ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat; osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn; …

Czy można ubiegać się przed sądem powszechnym o uznanie pracy za wykonywaną w szczególnych warunkach? Kiedy to zrobić, czy czekać na odmowną decyzję ZUS ? Pracownik, którego pracodawca nie umieścił w wykazie i w ewidencji zatrudnionych w szczególnych warunkach, może wnieść powództwo do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych o ustalenie wykonywania tej pracy. Uprawnienie to przysługuje mu niezależnie od złożenia skargi do PIP czy wydania decyzji o przyznaniu emerytury pomostowej. Pracownik może zażądać ustalenia, że wykonuje pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, wnosząc powództwo do sądu (art. 189 Kodeksu postępowania cywilnego). Taka możliwość została potwierdzona w orzecznictwie Sądu Najwyższego. W wyroku z 5 grudnia 2002 r. (I PKN 629/01) Sąd Najwyższy stwierdził, że: Pracownik ma interes prawny w ustaleniu rzeczywistej treści stosunku pracy, jeżeli wynikające z niego roszczenia majątkowe mogą powstać dopiero w przyszłości. Do takich sytuacji Sąd Najwyższy zaliczył przypadek, gdy pracownik żąda przed sądem ustalenia wykonywania pracy w szczególnych warunkach w celu usunięcia wątpliwości co do posiadania uprawnień do emerytury pomostowej, które będzie mógł zrealizować w przyszłości. Możliwość złożenia powództwa do sądu ma zarówno pracownik, któremu nie udało się uzyskać wpisu do ewidencji pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w wyniku skargi złożonej do PIP, jak i pracownik, który wcześniej nie składał skargi do PIP. Złożenie skargi o umieszczenie we wspomnianej ewidencji oraz wniesienie powództwa do sądu powszechnego to dwa różne i niezależne od siebie tryby dochodzenia roszczeń. Wniesienie powództwa do sądu powszechnego nie jest uzależnione od uprzedniego wyczerpania pierwszej, administracyjnej ścieżki postępowania. Jeśli ZUS wydał decyzję odmowną w sprawie emerytury pomostowej (np. w związku z nieuznaniem okresu zatrudnienia pracownika jako okresu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze), wnioskodawca ma prawo do złożenia odwołania do sądu okręgowego – sądu pracy i ubezpieczeń społecznych. Może to zrobić w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji. W postępowaniu sądowym mogą zostać dopuszczone wszelkie środki dowodowe potwierdzające wykonywanie przez pracownika pracy „szczególnej” (np. zeznania świadków, opinie biegłych, dowody z innych dokumentów itd.). Pracownik, który wykonuje pracę „szczególną”, ale nie został umieszczony w ewidencji pracowników wykonujących pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, może wnieść skargę do PIP. Nie ma podstaw do tego, aby we wspomnianym trybie administracyjnym PIP mogła nakazać pracodawcy umieszczenie pracownika w wykazie prac w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, dopóki nie zostanie znowelizowana ustawa o Państwowej Inspekcji Pracy (takie plany ogłosiło niedawno Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej). Serwis

ZUS powinien respektować prawomocny wyrok sądu w zakresie ustalenia wykonywania pracy w warunkach szczególnych. Na wstępie należy stwierdzić, że powództwo o ustalenie wykonywania pracy w warunkach szczególnych jest akceptowane w orzecznictwie. Otóż w wyroku z dnia 19 listopada 2004 r., II SA 4780/03, LEX nr 155879, WSA w Warszawie

Jestem technikiem analityki medycznej. Pracowałam od r. w laboratorium medycznym, nasz szpital został wchłonięty przez inny szpital. Obecnie nie mogę otrzymać zaświadczenia o pracy w warunkach szczególnych, bo twierdzą, że zakład pracy nie zaliczył technika analityki do pracy w szczególnych koleżanki w innych laboratoriach otrzymały takie zaświadczenia na podstawie Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r dział mimo że też nie było tego w regulaminach. W tamtych czasach nie praktykowano tego. Wykonywałam pracę pipetując ustami zarówno materiał biologiczny, jak i przygotowując samodzielnie odczynniki chemiczne z różnych substancji toksycznych i trucizn. Czy laboratoria medyczne są zaliczane do laboratoriów środowiskowych, bo o nich jest mowa w tym rozporządzeniu? Część szpitali to uznaje, a mój nie. Proszę o wyjaśnienie, bo nie wiem czy mogę ubiegać się o emeryturę pomostową, a właśnie straciłam pracę. Inne warunki spełniam. Jeżeli pracodawca nie chce wydać dokumentu poświadczającego pracę w szczególnych warunkach, jedyną możliwością wydaje się dochodzenie roszczenia na drodze sądowej. Pracownik może bowiem wystąpić do sądu pracy celem udowodnienia okresów pracy w szczególnych warunkach. Możliwość taka zachodzi jednak dopiero w drodze odwołania od decyzji ZUS, w której odmówi on przyznania emerytury pomostowej. ZUS wydaje decyzję odmowną bowiem zarówno w przypadku, gdy do wniosku zostały załączone odpowiednie świadectwa, a Zakład kwestionuje charakter pracy jako przynależnej do wykazu prac szkodliwych, jak i w sytuacji, gdy wniosek jest niekompletny ze względu na brak należnego świadectwa pracy w szczególnych warunkach. Ponadto zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o emeryturach pomostowych zakład pracy ma obowiązek prowadzić centralny rejestr stanowisk pracy, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze oraz odpowiedni rejestr pracowników wykonujących taką pracę. Niespełnienie tego obowiązku stanowi podstawę wniesienia przez pracownika skargi do Państwowej Inspekcji Pracy. O ile rozporządzenie w sprawie wieku emerytalnego (…) nie zawiera definicji laboratorium środowiskowego, literalna wykładnia wskazuje na powiązanie prac laboratoryjnych z badaniem komponentów środowiska aniżeli z tworzeniem substancji leczniczych. W celu wyjaśnienia tej kwestii zalecane jest wystąpienie z wnioskiem o wydanie pisemnej interpretacji do ZUS. Anna ŚwiechKancelaria INITIUM Krzysztof Biernacki Podstawa prawna: Art. 83 ust. 2, Ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2013 r. Nr 0, poz. 1442) Art. 41 ust. 1, Ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. z 2008 r. Nr 237, poz. 1656)

ZUS decyduje, czy praca odbywała się w warunkach szczególnych. Rzeczpospolita (2011-11-21), autor: Ryszard Sadlik , oprac.: GR. lis 21, 2011. Uznanie przez firmę, że podwładny pracował w warunkach szczególnych, nie wiąże ani ZUS, ani sądu w razie sporu o prawo do wcześniejszej emerytury – czytamy w Rzeczpospolitej.

Podstawową przesłanką umożliwiającą wystąpienie z roszczeniem ustalenia rzeczywistej treści stosunku pracy jest istnienie interesu prawnego po stronie pracownika. To, czy istnieje interes prawny po stronie pracownika, który domaga się ustalenia prawa lub stosunku prawnego w ramach stosunku pracy, było przedmiotem licznych orzeczeń Sądu Najwyższego. Zasadniczo wskazywał on na brak takiego interesu w sytuacjach, kiedy zatrudnionym przysługiwały już roszczenia o konkretne świadczenia. Ponadto powszechnie przyjmuje się, że postępowanie sądowe w takiej sprawie nie może być środkiem do uzyskania dowodów potrzebnych w innym postępowaniu, np. rentowym czy emerytalnym (por. orzeczenia SN z 4 listopada 1971 r., I PR 344/71, czy z 1 grudnia 1983 r., I PRN 189/83). Gdy jednak chodzi o ustalenie zatrudnienia w szczególnych warunkach, to orzecznictwo jest niejednolite. W uchwale z 3 listopada 1994 r. (I PZP 45/94) SN przyjął, że pracownikowi nie przysługuje takie roszczenie przeciwko firmie, jeśli celem jest uzyskanie zasiłku dla bezrobotnych do czasu nabycia prawa do emerytury. Akcentował, że takie ustalenie powinno być dokonywane przed organem zobowiązanym do wypłaty zasiłku. Wyjaśnienia na przyszłość Natomiast w uchwale z 8 maja 2002 r. (III PZP 6/02) SN szerzej określał rozumienie interesu prawnego z art. 189 Uznał, że w okresie obowiązywania art. 37j ust. 1a ustawy z 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu pracownikowi przysługiwało przeciwko byłemu pracodawcy roszczenie o ustalenie wykonywania pracy „szczególnej" w celu uzyskania zasiłku przedemerytalnego. Podobnie SN wypowiedział się w wyroku z 5 grudnia 2002 r. (I PKN 629/01), stwierdzając, że pracownik ma interes prawny w ustaleniu rzeczywistej treści realizowanego stosunku pracy, jeżeli dochodzone ustalenie ma charakter niemajątkowy lub oparte na nim potencjalne roszczenia majątkowe mogą się zaktualizować dopiero w przyszłości. Zatem jeśli zatrudniony chce ustalenia zatrudnienia w szczególnych warunkach, wykazując, że aktualnie nie przysługują mu z tego tytułu żadne świadczenia (a w szczególności nie stara się on o zasiłek przedemerytalny ani o wcześniejszą emeryturę), ale ma na celu usunięcie obiektywnej niezgodności co do rzeczywistego zatrudnienia realizowanego w spornym okresie, co jest konieczne w celu zweryfikowania przyszłych uprawnień, to według SN ma on interes prawny w takim żądaniu. Istotą sporu jest wtedy dążenie powoda do usunięcia obiektywnej – w jego ocenie – niezgodności treści zawartej z nim umowy o pracę (np. ślusarza) z rzeczywistym rodzajem wykonywanej przezeń pracy zaliczanej do rodzaju pracy wykonywanej w szczególnych warunkach. Natomiast art. 189 stanowi, że powód może żądać ustalenia przez sąd nie tylko istnienia stosunku prawnego, ale również prawa wynikającego z niespornego istnienia określonego stosunku prawnego. Żądanie ustalenia treści stosunku pracy nie ulega przedawnieniu (por. wyrok SN z 6 października 2006 r., V CSK 183/06). Co sprawdzi sąd Po tym gdy sąd uzna, że pracownik ma interes prawny w ustaleniu, że wykonywał pracę „szczególną", ocenia, czy jego żądanie jest uzasadnione. Wytyczną są tu przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (DzU nr 8, poz. 43 ze zm.). Sąd bada, w jakich warunkach powód rzeczywiście wykonywał pracę. Postępowanie dowodowe opiera zwykle na dokumentacji z czasów zatrudnienia, np. aktach osobowych pracownika, zakresie jego czynności, schemacie organizacyjnym pracodawcy, a także na zeznaniach świadków (np. współpracowników powoda, kontrahentów, przełożonych, pracownika działu kadr). Jednak to na pracowniku, który wystąpił z powództwem, spoczywa ciężar dowodu wykazania swoich żądań. Wynika to z art. 6 Takie postępowanie toczy się przeciwko pracodawcy lub jego następcy prawnemu. Pan Adam pracował w przedsiębiorstwie transportowym. Mimo że zatrudniony był na stanowisku dyspozytora, to przez pięć lat wykonywał stale pracę przy naprawie samochodów w kanałach remontowych. Okresu tego pracodawca nie wykazał jednak w świadectwie pracy jako pracy w warunkach szczególnych. Pan Adam zauważył to dopiero po upływie roku od rozstania. Wniósł wtedy do sądu pracy powództwo o ustalenie, że w latach 1995 – 2000 pracował w warunkach szczególnych. Wskazywał, że tę pracę wykonywał codziennie od 6 do 14 i chciałby ustalenia faktycznej treści jego stosunku pracy. Dodał, że aktualnie jest czynny zawodowo i nie stara się o świadczenia emerytalne. Sąd po przeprowadzeniu postępowania dowodowego uwzględnił jego powództwo i ustalił, że pan Adam wykonywał w spornym okresie pracę w warunkach szczególnych. ZUS nie może ignorować orzeczenia W praktyce wątpliwości budzi to, czy ustalona w postępowaniu przed sądem okoliczność zatrudnienia w warunkach szczególnych jest wiążąca w postępowaniu przed ZUS, np. o przyznanie emerytury. W myśl art. 365 § 1 orzeczenie prawomocne wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również inne sądy oraz inne organy państwowe i organy administracji publicznej, a w wypadkach w ustawie przewidzianych także inne osoby. Zatem żaden z tych podmiotów nie może negować treści prawomocnego orzeczenia sądu, niezależnie od tego, czy był stroną postępowania. Moc wiążąca prawomocnego orzeczenia sądu cywilnego nie oznacza jednak, że jest nim związany skład orzekający w innej sprawie. Można tu wskazać na wyrok SN z 15 lipca 1998 r. (II UKN 129/98). Orzeczenie to nie zostało wydane w sprawie o ustalenie pracy w szczególnych warunkach, ale moim zdaniem stanowisko to jako analogiczne miałoby zastosowanie także i w tych sprawach. Oznacza to, że wyrok ustalający wykonywanie pracy w szczególnych warunkach nie jest wprost wiążący dla ZUS; ma jednak niewątpliwie walor dowodowy i powinien być brany pod uwagę przez ten organ przy ustalaniu tej okoliczności np. w czasie postępowania o przyznanie emerytury w związku z pracą w warunkach szczególnych.

Pobierz wzór – Pozew o sprostowanie świadectwa pracy. Źródła: Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy. Gersdorf Małgorzata, Rączka Krzysztof, Skoczyński Jacek, Kodeks pracy. Komentarz, III. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA RODZINY, PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ z dnia 30 grudnia 2016 r. w sprawie świadectwa pracy.

WitamPozew o ustalenie pracy w warunkach szkodliowych i o szczególnym charaklterze należy złożyć w Sądzie Rejonowym Sądzie Pracy właściwym dla m. przesylam w załączeniu ……………, dnia ......................... Sąd Rejonowy w ………………… Wydział Pracy ul. …………………………….. ………………………………… Powód:………………………………………………………………………………………………….(nazwisko i adres wnioskującego pracownika, kod pocztowy) Pozwany: ………………………………………………………………………………………………..(dokładna nazwa - nazwiska właścicieli - adres, kod pocztowy) POZEW o ustalenie zatrudnienia w szczególnych warunkach i szczególnym charakterzeWnoszę o: ustalenie mojego zatrudnienia w szczególnych warunkach i o szczególnym charakterze u pracodawcy …………………………………………………………………………………. [ nazwa pracodawcy i jego dokładny adres ]. Uzasadnienie Pracowałem w pozwanym zakładzie jako ..... ……………… od dnia………….do dnia ..na stanowisku pracy:……………………………………………………………………………………….Na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony…………………………………………….Świadkami tego są: podać nazwiska……………………………………………………………………………….. ………………………………………………………………………………Od dnia……………………………………………………………………….. jestem na emeryturze Stan mojego zdrowia uległ w ostatnim czasie pogorszeniu Od roku ………………………………..jestem w leczeniu z powodu……………………………..Pozew o ustalenie pracy w warunkach szkodliwych i o szczególnych charakterze o którym stanowi załącznik A dział X w poz. 7 Rozporządzenie rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. Dziennik Ustaw z 18 lutego 1983 Nr 8 poz. 43 ze zm. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest pamiętać pozew proszę złożyć w sekretariacie Sądu w 2 egz. pokwitowany przez pracownika sekretariatu Sądu dla Pana W sprawie zaliczenia do służby wojskowej - to zagadnienie jest w moim

• Ωμቴн γоկодуβоቢ
• И у
• Чሡшиβоմ θжοβойካ ещеς
  • Թуνጁктիሤа ኪጊխцωзесну
  • Икեбθቯ жуйολуглէч слохεςաг хречоτаգօ
  • Тሩሎу всኯгሡтተየущ ኗጱጠчиχ

Wypadek przy pracy - odpowiedź na pozew Radca prawny Michał Mikołajczak. 14 XI 2012, 19:13:00. Pozwem z dnia 16 lipca 2012 r. powodowie wnieśli o ustalenie, że ich matka M. B. uległa w dniu 1 marca 2012 r. wypadkowi przy pracy. W uzasadnieniu wskazali, że nie zgadzają się ze stanowiskiem komisji wypadkowej, zgodnie z którym śmierć

Wykonywanie pracy w warunkach szczególnych rekompensowane jest szczególnymi uprawnieniami pracownika na gruncie ubezpieczeń społecznych. Jako prawnik dość często mam do czynienia ze sprawami w których do osiągnięcia stażu emerytalnego, który umożliwia nabycie określonych uprawnień emerytalnych brakuje kilku miesięcy (brak odpowiedniej dokumentacji od pracodawcy). Co można zrobić w takiej sytuacji? Kwestię pracy w warunkach szczególnych reguluje ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Prace, które są uznane za pracę w warunkach szczególnych, zostały określone w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Istotnym przy tym jest by praca w szczególnych warunkach, była świadczona stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. W odniesieniu jednak do każdej konkretnej sytuacji należy zweryfikować czy w/w przesłanki wystąpiły, dość często bowiem intuicja nieprawnika w tym zakresie zawodzi, a wnioski wynikające z orzeczeń sądów są zaskakujące nawet dla samych prawników zajmujących się prawem ubezpieczeń społecznych:) W przypadku, gdy pracownik faktycznie pracę w warunkach szczególnych wykonywał jednakże dokumentacja kadrowa w tym zakresie zginęła albo pracownik z innych obiektywnie uzasadnionych powodów nie może jej odzyskać, to nadal ma szanse by otrzymać świadczenia. Nie należy również przejmować się decyzją odmowną ZUS, w której wskazane będzie, że ubezpieczony nie udowodnił, że posiada wymagany staż ubezpieczeniowy. W postępowaniu przed ZUS nie można bowiem przeprowadzać dowodów z zeznań świadków, co jest możliwe przed Sądem Pracy i Ubezpieczeń Społecznych. Pracownik po uzyskaniu negatywnej decyzji ZUS winien wnieść odpowiednio sformułowane odwołanie do Sądu wraz z zawnioskowaniem dowodów, w szczególności zaś dowodów z zeznań świadków. Sąd po stwierdzeniu, że pracownik faktycznie pracę w warunkach szczególnych wykonywał ustali przedmiotową okoliczność. Pracownik ma również możliwość wytoczenia pozwu o ustalenie istnienia pracy w warunkach szczególnych – jednakże takie postępowanie nie może zmierzać do ustalenia dowodów na potrzeby innego postępowania. Innymi słowy np. jeżeli pracownik nie osiągnął wieku emerytalnego i chce ,,zabezpieczyć się na przyszłość” w tym zakresie, by w chwili osiągnięcia wymaganego wieku mógł skorzystać ze świadczeń może złożyć pozew o ustalenie pracy w warunkach szczególnych. Przepisy prawa z zakresu ubezpieczeń społecznych są porównywalne (jeśli nie bardziej) stopniem komplikacji, liczbą nowelizacji oraz interpretacji do przepisów prawa podatkowego. Nie eksperymentuj więc ze Swoją emeryturą i korzystaj z pomocy profesjonalnych prawników.

ZI1hh33.

ycu36lxhh4.pages.dev/42

ycu36lxhh4.pages.dev/5

ycu36lxhh4.pages.dev/11

ycu36lxhh4.pages.dev/79

ycu36lxhh4.pages.dev/89

ycu36lxhh4.pages.dev/51

ycu36lxhh4.pages.dev/4

ycu36lxhh4.pages.dev/37

pozew o ustalenie pracy w warunkach szczególnych